Valkuilen: een boek schrijven over je eigen leven (autobiografie)

Wil jij een boek schrijven over je eigen leven? Dat kan! Maar schrijven over jezelf is niet altijd makkelijker. Hierbij een paar valkuilen.

Wil je schrijven om trauma te verwerken? Lees dan mijn blog over: Schrijven over trauma en het verwerken.
Eerder schreef ik zeven tips om afstand te behouden als je verhaal te dichtbij komt en schrijven niet lukt. Dat helpt je wellicht.

Valkuilen als je autobiografisch schrijft:

Write what you know: dit is een tip die je als beginnende schrijver zult tegenkomen. Autobiografisch schrijven lijkt makkelijk, maar is eigenlijk moeilijk. Het is namelijk dichtbij. Dat zag ik ook bij anderen. Zij schreven verhalen waarvan het plot net te saai was, de karakters te vlak of de gebeurtenissen niet pijnlijk genoeg.

Uiteindelijk selecteer je ook bij een autobiografisch verhaal de interessante stukken, je kiest de woorden, zet hoofdstukken in bepaalde volgorde, je vertraagt en verdikt soms je tekst als het spannend wordt, zoemt in. Zo kan je een autobiografie voor jezelf, maar ook voor een ander interessant maken.

Voor mij lag de ‘sweet spot’ tussenin iets wat ik kende, en iets wat ik erbij kon verzinnen. Officieel werd het dus ‘fictie’.Jij moet uitvinden wat er bij jou past.
Teveel thema’s: ieder leven heeft thema’s die zichzelf vaak lijken te herhalen. Veel schrijvers hebben ook zo’n terugkerend thema in hun werk en het is belangrijk als je weet wat jóuw thema is, en hoe (in welke vorm) je dat gaat uitwerken.

Het gevaar van een mensenleven is dat het veel omvat. Soms willen beginnende schrijvers teveel in een boek stoppen – ik ook. Ik wilde dat een boek alomvattend was: grappig, leerzaam, herkenbaar, emotioneel, mooi geschreven en ga zo maar door. Daardoor kreeg ik in mijn eerste debuut veel verschillende thema’s en uitwerkingen. Nu leer ik me te beperken – hoe ik een verhaal sterker maak door gebruik te maken van één hoofdthema dat ik altijd boven mijn tekst of hoodstuk schrijf.
Wel over jezelf willen schrijven, maar niet willen leren schrijven: Een essentieel onderdeel van schrijven is lezen. Niet alleen geeft het je inspiratie, maar het leert je ook hoe je een verhaal opbouwt (in dit blog meer over de plot van een verhaal). Ook kun je een voorbeeld nemen aan woordkeus, de uitwerking van scènes, toon en ga zo maar door.

Er zijn veel mensen die wel over hun eigen leven willen schrijven, maar die niet lezen. Die twee zouden hand in hand moeten gaan. Dan zouden er ook meer (autobiografische) boeken gelezen en verkocht worden, sterker nog: als alle amateur-schrijvers jaarlijks een literair debuut kopen, zou elke debutant bestsellerauteur zijn.
Een grote verkoop verwachten: met mijn debuut ‘Niemand zoals hij‘, werd ik genomineerd voor een prijs en ontving ik lovende kritiek, maar écht doorbreken deed het boek niet. Als je de boekenwereld in de gaten houdt, en ziet wie er debuteert en een bestseller wordt, merk je hoe lastig het is om een plekje te veroveren in het landschap.
Reduceer jezelf niet tot de meest traumatische gebeurtenis die je hebt meegemaakt. Jij bent meer dan dat.