Mag ik zomaar alles opschrijven in een boek?

Deze vraag kreeg ik van een van de cursisten. Deze cursist schreef een grotendeels autobiografisch verhaal en haar vraag was: mag ik zomaar alles op schrijven?

Er is niet een heel eenduidig antwoord. Laten we beide kanten bekijken.

Waarom je alles mag opschrijven in een boek:

Je zou niet de eerste zijn. De Noorse schrijver Karl Ove Knausgård schreef de hyperrealistische romancyclus Mijn strijd. Lees een interview in tijdschrift Zin.
Als je niet vrij schrijft, houd je jezelf tegen in het creatieve process. Je kunt altijd later nog gaan herschrijven en herzien wat je liever niet wilt delen met de wereld. Proeflezers kunnen ook helpen.
Jij en jouw verhaal mag er zijn. Zeker als dat verhaal eerder niet gehoord is of weggestopt is. Het is belangrijk dat jij het opschrijft vanuit jouw perspectief: vaak kan dit mensen met trauma ook helpen.

Waarom je niet alles mag opschrijven in een boek:

Er zijn schrijvers die rechtszaken aangespannen krijgen. Denk aan Knausgård maar ook Nicolien Mizee en Emma Curves. Gelukkig kun je namen van personages altijd veranderen, en soms situaties ook en het zo toch fictie noemen.
Je kunt mensen kwetsen en dat willen voorkomen. Dan kun je er rekening mee houden in je tekst. Je kunt in de eerste versie alles opschrijven zoals jij het wil, en later met een andere bril naar het verhaal kijken en herschrijven om familie of vrienden te beschermen. Proeflezers kunnen ook helpen. Ik raad deze volgorde aan: eerst vrij schrijven, daarna aanpassen, zodat je innerlijke redacteur je creativiteit niet in de weg zit.
Je kunt ook niet zomaar grote stukken tekst of muziektest overnemen in een boek, hier zitten regels aan verbonden. Je mag wel iets gebruiken vaak.
Soms mag je bepaalde merknamen van producten ook niet gebruiken. Vaak geeft de uitgeverij aan wat wel en niet kan.

Veel succes!

Meer hulp bij het schrijven van je boek? 👇