Raamvertelling gebruiken in je boek of verhaal

Een raamvertelling of kadervertelling is een structuur die je kunt gebruiken voor het schrijven van je boek of verhaal. Een paar voorbeelden van een raamvertelling zijn Queen’s Gambit (Netflix) of Lize Spits debuut Het smelt.

Een voorbeeld van de opzet van een raamvertelling

Eerste hoofdstuk of eerste alinea: dit kan een hoofdstuk vanuit het heden zijn. In de Netflix-serie Queen’s Gambit zie je een jonge succesvolle vrouw die schaakt. In Lize Spits debuut Het Smelt lees je in het eerste hoofdstuk hoe ze terug naar haar geboortedorp rijdt met een blok ijs in haar auto.
Opvolgende hoofdstukken of alinea’s: kunnen het verleden in duiken. In zowel de eerder genoemde Netflix-serie als in de debuutroman wordt er teruggekeken op het verleden om het heden (het raam / kader) te verklaren.
Enkele keren gedurende het verhaal in het verleden wordt er teruggekeken naar ‘het raam’ / ‘het heden’ om de lezer eraan te herinneren dat er nú ook iets gebeurd en de lezer hier nieuwsgierig naar te blijven maken.
In het laatste hoofdstuk wordt er vaak teruggerefereerd aan het eerste hoofdstuk of de eerste alinea. De start van ‘het raam’. In Lize Spits debuut kom je erachter waarom ze met dat blok ijs in haar auto rijdt. In de Netflix serie snap je eindelijk wat je in de eerste scène van de serie hebt gezien.

Raamvertellingen zijn een erg fijne vorm om je lezer nieuwsgierig te maken. Ik gebruikte het in mijn korte verhaal RGB dat werd gepubliceerd door De Revisor en in het Engels werd vertaald en gepubliceerd door The Los Angeles Review.

Een raamvertelling is een speciale vorm van plot.