Vermijd of schrap deze woorden als je een boek schrijft

Vaak kan ik de tekst van beginnende schrijvers tijdens mijn schrijfcoaching snel herkennen doordat er bepaalde woorden vaak in staan. En als ik ze kan herkennen, kan een uitgeverij en lezer dat ook…

Het zijn woorden die je wellicht in spreektaal vaak gebruikt, maar die in tekst vaak gebruikt worden als ‘opvulwoorden’. Woorden die een schrijver snel kiest omdat het makkelijk is en er niet lang over nagedacht hoeft te worden. Woorden die vaak ook niet gedoseerd worden.

Natuurlijk is het geen probleem om deze woorden in een eerste versie te hebben staan, maar wees er alert op wanneer je aan volgende versies werkt. Ik wil je uitnodigen deze woorden niet alleen te schrappen, maar ook na te denken over of je een ander woord kunt gebruiken om specifieker te zijn, om meer betekenis aan de zin toe te voegen.

Deze woorden kun je schrappen of verbeteren:

Zachtjes. In teksten van beginnende schrijvers wordt er vaak zachtjes gepraat en zachtjes gehandeld (zachtjes schoof ze haar telefoon opzij). Het ergste zijn seksscènes…
Langzaam. Naast zachtjes komt langzaam vaak ook te veel terug in teksten van beginnende schrijvers…
Kijken. Er wordt veel gekeken bij beginnende schrijvers. Op zich geen probleem, maar vaak kun je het weglaten. Dus: Ik kijk naar buiten en zie een vogel, kan worden: Buiten hipt een vogel op een tak. Daarmee breng je direct wat ritme in je tekst aan omdat je ook wegblijft van de standaardszinsopbouw met onderwerp + persoonsvorm.
Voelen. Vaak ga je hier iets vertellen, in plaats van laten zien (Show, Don’t tell). Kan je het weglaten? Of kun je het anders omschrijven?
Altijd en Nooit.Gebruik dit soort woorden maar enkele keren in je manuscript en ze behouden hun kracht.
Ik knik, hij knikt, zij knikt. Vooral in dialogen wordt er soms nét iets te vaak geknikt. Wees origineler, anders krijgen je personages nekpijn.
Andere woorden die vaak voorkomen: weer, wel, nog, heel, veel, nu, even, alleen, zo, ook, wel, probeerde.