(Turing gedichtenwedstrijd top 1000, 2019)
je zette mijn ketting
op mijn fiets
en ik kon weer vooruit
ik fietste langs huizen
waar binnen lichtjes branden
waar families samen waren
tot de ketting eraf viel
jouw oplossing
was slechts tijdelijk
buiten zag ik geen sterren
de lucht was zwart
morgen koop ik een betrouwbare fiets
—
Feedback Turing Gedichtenwedstrijd: Prozaïsch tafereel dat uitgekleed is tot het essentiële. Op het eind een voornemen, de clou, erg functioneel. In het duister licht de helpende hand op, maar tevergeefs. Gevangen in dit kleine gedicht waar geen woord te veel staat.
